Rozważania o stworzeniu" podejmują pytania zrodzone z "Wszechświata i Sensu". Zamyślenie staje się jakby bardziej skupione, bardziej modlitewne i może dzięki temu właśnie bardziej otwarte na wezwanie horyzontów.<br> Rozważania, jakie przedstawiam w tej części, wyrosły, w przeważnej części, z wieczornych zmęczeń, kiedy to przesyt pracą, połączony z niedosytem jej wyników, wzmaga naturalny niepokój myśli, każąc jej błądzić po łańcuchach pytań. Może tak<br>właśnie być powinno: pytania - zwłaszcza te najbardziej niepokojące - nie są urlopowym luksusem; stawia je i ma skłaniać do przemyśliwań, codzienność. Codzienność, kończąca się każdego wieczoru.<br><br>&lt;tit&gt;"ARCHE" MOJEGO LOSU&lt;/&gt;<br><br>Stawianie pytań jest warunkiem przeżycia. Pierwsze pytania dziecka są jak rozbijanie