z tym stosowano przeważnie tradycyjną praktykę <br>alternatim.<br> Chlondowski w Missa brevis et facilis in honorem S. Stanislai Kostka (1910) <br>oraz Miazga również w Missa in honorem S. Stanislai Kostka (1957) i w Missa <br>in honorem S. Pii X (1957) stosują tę praktykę opracowując chorałowo wybrane <br>­ ogólnie mówiąc, naprzemiennie ­ wersy, z wzorcem melodycznym gregoriańskiego <br>Credo III. Obaj kompozytorzy cytują chorał in crudo, dodając towarzyszenie organowe, <br>charakterystyczne dla tego typu towarzyszeń XX-wiecznych.<br> Praktykę alternatim z wersami opracowanymi chorałowo (naprzemiennie), przeznaczonymi <br>do wykonania przez Soprany wraz z towarzyszeniem organowym, stosuje ponadto <br>Miazga w częściach Gloria i Credo swoich dwóch mszy ­ Missa in honorem