Typ tekstu: Książka
Autor: red. Gomulicka Barbara
Tytuł: Pisarze polskiego oświecenia
Rok: 1996
historii. Nie tylko budziła dumę obrazem minionej wielkości, ale też nadzieję powrotu do utraconego raju, z którego tylko na chwilę, wskutek przemijającego oddziaływania obcego zła, nas wygnano. Los Wężyka jako tragediopisarza został wyznaczony już w momencie wyboru pierwszej, jeszcze tłumaczonej tragedii, wielkiego Sofoklesa – nie zaś wielkiego, choć przede wszystkim wzorowego, Racine'a. Następny krok poniekąd wydaje się oczywisty; od Sofoklesa bliżej było bowiem do nowych niż do dawnych mistrzów gatunku – do Alfieriego i Schillera.
Dwie pierwsze własne prace Wężyka mają przede wszystkim znamię warsztatowe. Zachowała się jedynie druga jego tragedia, pierwsza – osnuta na zdarzeniach „potrojańskich" – została rychło
historii. Nie tylko budziła dumę obrazem minionej wielkości, ale też nadzieję powrotu do utraconego raju, z którego tylko na chwilę, wskutek przemijającego oddziaływania obcego zła, nas wygnano. Los Wężyka jako tragediopisarza został wyznaczony już w momencie wyboru pierwszej, jeszcze tłumaczonej tragedii, wielkiego Sofoklesa &#150; nie zaś wielkiego, choć przede wszystkim wzorowego, Racine'a. Następny krok poniekąd wydaje się oczywisty; od Sofoklesa bliżej było bowiem do nowych niż do dawnych mistrzów gatunku &#150; do Alfieriego i Schillera.<br> Dwie pierwsze własne prace Wężyka mają przede wszystkim znamię warsztatowe. Zachowała się jedynie druga jego tragedia, pierwsza &#150; osnuta na zdarzeniach &#132;potrojańskich" &#150; została rychło
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego