dalsze twierdzenia o istnieniu (całki Abela, funkcje algebraiczne na powierzchniach Riemanna, istnienie funkcyj automorficznych dla dalszego obszaru podstawowego, etc.).<br>&lt;hi&gt;A. Z.&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br><br>&lt;div&gt;<br><br>&lt;gap&gt;<br><br>1. Szeregiem trygonometrycznym nazywa się każdy szereg postaci<br>&lt;gap&gt;<br>gdzie współczynniki &lt;hi&gt;a&lt;_&gt;n&lt;/_&gt;&lt;/&gt; i &lt;hi&gt;b&lt;_&gt;n&lt;/_&gt;&lt;/&gt; (&lt;hi&gt;n&lt;/&gt; = 0,1,2,...) są niezależne od &lt;hi&gt;x&lt;/&gt;. Jeżeli są one związane z pewną funkcją f(x), określoną w przedziale &lt;gap&gt; zależnością<br>&lt;gap&gt;<br>wówczas szereg (S) nazywa się szeregiem (albo rozwinięciem) Fouriera funkcji f(x). Głównem zagadnieniem teorji szeregów trygonometrycznych jest: przy jakich założeniach szereg Fouriera przedstawia funkcję, której jest rozwinięciem? Słowo "przedstawia" może mieć różne znaczenia, np.: jest zbieżny, sumowalny (jednostajnie, wszędzie, prawie wszędzie) etc. Jak widać z