jak również przewidziana w aktach normatywnych zasada, że wprowadzenie koordynacji branżowej nie może ograniczać zawarowanej przepisami samodzielności uczestników porozumienia me uzasadniają takiego stanowiska przedsiębiorstw. Występuje tu jednak z jednej strony rozległość interpretacji i swoistości praktyki, z drugiej zaś subiektywny charakter oporów, nie zawsze opartych na przesłankach racjonalnych. Rzecz jasna, że z biegiem czasu i w miarę zmian w systemie zarządzania nastąpi nowe ukształtowanie stosunków pomiędzy przedsiębiorstwami oraz ich jednostkami nadrzędnymi i koordynującymi. W międzyczasie jednak, jak wykazują nasze badania znaczną część przedsiębiorstw, uczestniczących w porozumieniach branżowych, cechuje bierność i niezaangażowanie własne. Powoduje to, że aktywność koordynatorów przybiera często charakter, administracyjny, nie sprzyjający