nieodwracalnych) metryk, które np. znikają w pewnym punkcie. Po trzecie, tylko w tym sformułowaniu można wprowadzić sprzężenie grawitacji i pól o spinie połówkowym (np.w teoriach supergrawitacji, gdzie, jeżeli nie narzucamy równań ruchu, istnieje niezerowe skręcenie). <br><br>&lt;tit&gt;9.2. Rozwiązanie Schwarzschilda &lt;/&gt;<br><br>Najbardziej znanym rozwiązaniem w teorii grawitacji bez stałej kosmologicznej jest z całą pewnością rozwiązanie Schwarzschilda (znane nawet poza fizyką pod nazwą "czarnej dziury") opisujące pole grawitacyjne na zewnątrz sferycznie symetrycznego rozkładu masy. W rozwiązaniu tym zakładamy, że jest ono sferycznie symetryczne, znika zarówno tensor gęstości spinu (a więc i forma skręcenia), jak i tensor energii-pędu. Jak zwykle w teorii grawitacji, na początku