przed sobą szereg obiecujących lat.&lt;/&gt;<br><br>strona 56<br><br>&lt;div1&gt;<br><br>&lt;au&gt;Ks. Jerzy Mirewicz, T. J.&lt;/&gt;<br><br>&lt;tit&gt; BOGUMIŁ ANDRZEJEWSKI &lt;/&gt;<br><br>Bogumił Andrzejewski, laureat tegorocznej nagrody, potwierdził swoją książką jedno zdanie Pliniusza Starszego (23-79), które jest właściwie najbardziej oryginalne z jego dzieła &lt;foreign&gt;Historia naturalis&lt;/&gt;. Brzmi ono: &lt;q&gt;&lt;foreign&gt;" Ex Africa semper aliquid novi "&lt;/&gt;&lt;/&gt;. Wiadomości o Afryce czerpał Pliniusz z drugiej ręki, ze wszystkich dostępnych mu źródeł spisywał pospiesznie wszystko o nieznanych krajach, ludach i wydarzeniach przekazywanych pamięcią, w której historia zrastała się z legendą. Dla autora Historii naturalnej Afryka była ziemią legendarną, obfitującą we wszelką nowość przyjmowaną ufnie przez chłonny umysł pisarza komponującego swoje - dzisiaj powiedzielibyśmy - &lt;foreign&gt;Silva rerum&lt;/&gt;.<br>Andrzejewski poznawał ziemię