nimi. Nie wiedziała nawet, że ujęła tym Gordona. Po prostu przyswoiła sobie młodzieżowy styl, odrzucający kult dla uznanych autorytetów. Traktowała Gordona jak zabytek z epoki, która ją mało interesowała. Była na wskroś nowoczesna tą sztuczną nowoczesnością dziewcząt ładnych i zarozumiałych, ale absolutnie powierzchownych.<br>- Jak pani redaktor sobie życzy - rzekł Gordon z lekką ironią w głosie. - A może pani czuje się za młoda, aby wolno było tak panią tytułować?<br>- Z tą młodością pan chyba przesadza. Mam już skończone studia polonistyczne.<br>- Naprawdę? No cóż, bardzo z tym pani do twarzy.<br>- Pan Gordon - na plan! - rozległ się w głośniku głos inspicjenta.<br>- Przepraszam panią, muszę iść