są łatwiej uchwytne, a pod pewnym względem także i ważniejsze: miejsce nauki we współczesnym społeczeństwie, jej struktura organizacyjna, alokacja przeznaczonych na nią środków, społeczne konsekwencje odkryć naukowych. Charakterystyczna dla tego okresu socjologii nauki była znana książka J.D. Bernala The Social Function of Science (1939). Rzecz jasna, iż ta problematyka z upływem lat nie straciła bynajmniej na ważności, może nawet zyskała w związku z pilnym zapotrzebowaniem na teoretyczne podstawy polityki naukowej, czyli racjonalnego sterowania działalnością naukową w skali kraju lub grupy kooperujących krajów.<br> W dalszej kolejności podjęto badania nad dynamiką rozwoju nauki (typowym przykładem jest głośna praca T.S. Kuhna) oraz nad nieformalnymi