Z początku jedna granatowa kropla, wielka jak leśna jagoda w parnym lipcu, wżerała się w chorągiewkę. Czy to również coś zapowiadało? Nic, do rana spokój, ani jednego pociągu.<br><br>Mniej więcej w tym samym czasie Spinoza, kot Jassmontów, wdał się w awanturę z burym zabijaką z sąsiedztwa. W stodółce. Jassmont już z wieczora go szukał, ale wyczerpany przejściami dnia zrezygnował. - Znajdzie się, przecież zawsze wracał, Spinoza jest mądry - kalkulował i uspokoił się. Pociąg zbudził Jassmonta. W zaskoczeniu zadrgała mu powieka i nieoczekiwanie popłynęła łza. Zaskrzypiała belka sufitowa. Leniwie zakołysały się kotary. Totalna czerń pokoju pozostała nienaruszona. Raptem, jakby mu ktoś tę myśl wepchnął