każdemu na równych prawach") formułowała trzy zasady stojące w istotnej sprzeczności z całą obowiązującą wówczas doktryną prawa gospodarczego:<br>zasadę wolności gospodarczej, przejawiającą się w wolnym dostępie wszelkich podmiotów gospodarczych do rynku (istniejące "od zawsze" w PRL administracyjne zezwalanie na prowadzenie każdej działalności gospodarczej zostało zastąpione obowiązkiem zgłoszenia działalności do ewidencji) z wyłączeniem nielicznych obszarów poddanych koncesjonowaniu (art. 11);<br>zasadę równości podmiotów gospodarczych, w myśl której prawo traktuje w jednakowy sposób podmioty z różnych sektorów własności. W konsekwencji wprowadzane było stopniowo ujednolicenie zasad opodatkowania podmiotów. Zanikał również, sięgający lat pięćdziesiątych, podział na gospodarkę uspołecznioną i nieuspołecznioną wraz z wieloma następstwami w obszarze prawa