bywają ćpuny&lt;/&gt;.<br>&lt;tit1&gt;Spatif, ach ten Spatif&lt;/&gt;<br>Dziś Florek stawia bardziej na muzykę, czasem tęskni jeszcze za tutejszym &lt;name type="place"&gt;Spatifem&lt;/&gt;, jako jego ostatni ajent.<br>- &lt;q&gt;Pamiętam opowieści o pani Gąskiewiczowej&lt;/&gt; - wspomina - &lt;q&gt;prowadziła w &lt;name type="place"&gt;Spatifie&lt;/&gt; pyszną kuchnię, a potem dbała o rozkosze stołu u samego &lt;name type="person"&gt;Giedroycia&lt;/&gt; w &lt;name type="place"&gt;Maisons-Laffitte&lt;/&gt;. Ale &lt;name type="place"&gt;Spatif na "Monciaku"&lt;/&gt;&lt;/&gt; - mówi z żalem - zjadła łyżka koparki. Budyneczku nie ma. A na ścianach był pot i łzy najlepszych polskich artystów. Destrukcja Sopotu postępuje. Chrum-chrum! I znikają stare kamieniczki, podwóreczka, które Włosi i Francuzi by hołubili.<br>Starym sopociakom - głównie lwowiakom, wilniakom, wołyniakom, polesiukom, którzy po II wojnie tu się osiedlili - też się serce ściska