zanim uczyniła to Biblia na lekcjach religii. Moją kinową inicjację zresztą można by porównać z zaczynaniem lektur od pergaminowych manuskryptów i inkunabułów, skoro pamiętam takie filmowe seanse, podczas których wyświetlano na przykład dramat w dwunastu aktach i po każdym akcie następowała przerwa na lemoniadę i cukierki, poprzedzona napisem "dalszy ciąg za chwilę". Potem przerwa następowała już tylko raz podczas seansu, a potem zniknęła w ogóle. Na pierwszym seansie wyświetlanie zaczynało się przy akompaniamencie fortepianu, i w miarę tego jak schodzili się muzykanci, orkiestra się kompletowała aż do "tutti" mniej więcej w połowie "obrazu". Te pierwsze moje praseanse filmowe odbywały się w kinie