odda: ciężkie nie do zniesienia pulsowanie w głowie, twoje, masz; żelazne obręcze na stawach także twoje, bierz; a żeś kobieta, to zrozum, że nie za chmurą i mgławicą boli, lecz ciebie boli i ty czujesz katowskie obcęgi na jajnikach. Wtedy przytomnieję i już potrafię spotkać się z pamięcią, którą także za chwilę mi odda, bo to, co przelewało się w półśnie, jest moje i do mnie należy; tamten ból musiał wprzód rozjaśnić umysł i teraz przekazuje mnie głównemu oprawcy - nie miej złudzeń, to o tobie ten film, to z tym rozpłynęłaś się w ciemności, lecz przecież nie na wieczność. Boże, czemu nie