gdy obrazy o przeciętnej wartości artystycznej osiągały bardzo wysokie ceny (na przykład z uwagi na ich walory dekoracyjne lub modę), co okazywało się w rezultacie bardzo dobrą inwestycją. Najlepszym przykładem jest Podarunek kozacki Wacława Pawliszaka. Według oficjalnych komunikatów był on czterokrotnie sprzedawany na aukcjach, za każdym razem coraz drożej i za każdym razem za cenę nieadekwatną do jego wartości artystycznej. Podobnie jest z wieloma obrazami twórców tzw. szkoły monachijskiej. Ich wartość artystyczna absolutnie nie uzasadnia tak wysokich cen, ale z inwestycyjnego punktu widzenia w żadnym wypadku nie możemy mówić o przepłaceniu. Jeżeli więc traktujemy obraz jako lokatę kapitału, to "okazyjna cena" jest dla