jutro państwo nie okrzyczy go kułakiem. Po drugie dlatego, że nie umie już pracować samodzielnie. Po trzecie wreszcie dlatego, że w kołchozie żyje wprawdzie źle ale za to nic nie robi.<br> Przyglądając się uważnie gorbaczowowskiej reformie rolnej, dostrzega się w niej paradoksalne na pierwszy rzut oka dążenie do &lt;orig&gt;upańszczyźnienia&lt;/&gt; chłopa za pośrednictwem dzierżawy. Paradoks polega na tym, że system kołchoźniczy dał byłym chłopom jedną wielką wolność - mianowicie prawo do lenistwa. Kiedy Chruszczow wprowadził pensje, a nawet emerytury dla chłopów, kołchoźnicy poczuli się niezależni od państwa. Ziemia którą ono im teraz wpycha, ma prowadzić do restauracji ich dawnego statusu chłopów pańszczyźnianych. Nic dziwnego