mg/cm2 stosując zależność: d = x . ?, gdzie x - grubość absorbenta w cm, ?, - gęstość w g/cm3; d - grubość absorbenta w g/cm2; dla aluminium ?, = 2,70. Jak widać, elektrony, jako cząstki beta powstałe z rozpadu izotopów radioaktywnych, nawet o energiach kilku MeV, również nie są bardzo przenikliwe, gdyż można je zaabsorbować, stosując folię aluminiową o grubości kilku milimetrów (elektronowolt jest jednostką energii. MeV to symbol megaelektronovolta, a 1MeV = 106 elektronowoltów, przypisek red.).<br>Drugim parametrem, obok zasięgu, charakteryzującym zachowanie cząstki przelatującej przez ośrodek ciągły są straty jej energii w jednostce drogi. Jak nietrudno się domyśleć, zależą one od energii cząstki, jej ładunku