Strzelecki nie chciał zgodzić się na<br>to ze względu na brak zapasów żywności i wody. Według niego, jedynie<br>nieustanny marsz na południe mógł ich uratować od zagłady w morderczym<br>skrubie. Dziad mój poparł zdanie Strzeleckiego, ponieważ wierzył w jego<br>nieomylny dotychczas instynkt podróżniczy. Brak paszy oraz wody zmusił<br>ich do zabicia koni i porzucenia tym samym cennych zbiorów<br>kompletowanych przez polskiego podróżnika podczas długiej wędrówki.<br> Bez dalszej zwłoki szli na południe. Niemal pełne trzy tygodnie<br>przedzierali się przez twardy, suchy skrub, kłujący jak kolce cierni.<br>Oprócz głodu i pragnienia zaczęła ich dręczyć niepewność, czy obrany<br>kierunek jest właściwy. Mimo największego wysiłku