Bawi się światem. Odczuwa jego okropności, lecz bawi się nimi. Geniusz nie służy niczemu w życiu praktycznym, gdyż nie zabiega o swój osobisty interes. Jest antyspołeczny, lecz widzi świat lepiej, gdyż patrzy obiektywnie"&lt;/&gt;. Czy Gombrowicz szedł zawsze za tymi myślami Schopenhauera? Zależy jak rozumieć słówko "bezinteresowny". Artysta - wedle Gombrowicza - nie zabiega o nic w "życiu praktycznym". Ale swoje honorarium pobiera w zachwycie, a więc w zainteresowaniu odbiorców. Swoimi zachwytami budują go oni i umacniają w jednostkowym istnieniu. W tym sensie artysta nie jest i nie może być bezinteresowny. We wszystkich innych - owszem.<br>Pisarz tworzy więc - fikcyjne - światy i porzuca je, ciesząc