potem siedział z rękami uwięzionymi w rękawach swetra - nie miał czasu, by przełożyć go przez głowę: mówił.<br>Gdy skończył, Olo podszedł do aparatu.<br>- Dzwonię do granatowych, może jest Osiecki - wymienił nazwisko należącego do organizacji policjanta.<br>. - I co?<br>- Niech bierze motocykl i jedzie na ten twój adres. Wejdzie do piwnicy i zabierze. Już on tam będzie wiedział, jak to zrobić... No, ale ty miałeś boja, bracie, co? Przyznaj się.<br>Osiecki był na posterunku.<br>- Zajdę na chwilę do niego i wracam - rzucił Olo. Wszyscy milczeli. Krzątanina zastępcy Zygmunta raziła jak gospodarowanie w rzeczach nieboszczyka.<br>- Nie mogłem już wracać od ciężarówki do opla - bąknął