go prędzej kopnę! - krzyknął zaczepiony i już, już chciał uderzyć żabę. <br>Wtem zza gromady rozswawolonych młodzieńców wysunął się człowiek starszy, z bladą, szczupłą twarzą. <br>- Ostawcie gadzina* - rzekł półgłosem - <orig>przeca</> wam ona nic nie winna!<br>Młodzieniaszek, który chciał kopnąć żabę, obejrzał się i zastanowił. <br><br>Zapanowała na krótko cisza. <br>Górnik podszedł do żaby, zdjął z głowy skórzany hełm i włożył ją do niego troskliwie, bacząc, by nie uczynić jej krzywdy. <br>Gwar wybuchł nagle na nowo, we wrzawie zmieszanych głosów, śmiechów i przekpinek trudno było rozróżnić pojedyncze słowa.<br>Młodzi zataczali się od śmiechu, klepali się po plecach i poszturchiwali nawzajem w migotliwym blasku karbidek