Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Cosmopolitan
Nr: 11.98
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1998
Tytuł: Cosmopolitan
Nr: 11.98
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1998
przekór przyjaciołom, którzy tak dobrze nam życzą. Najlepiej podsumowała to pewna wenecka księżniczka liżąc lody w upalny dzień: - Ach, gdybyż to jeszcze mogło być grzechem!...
* Podobno tak brzmiały ostatnie słowa, jakie wypowiedział Oktawian do Kleopatry. Można je dwojako interpretować: jako odnoszące się do jej przyszłej roli w Rzymie albo jako zachętę do samobójstwa. Co kto woli.
strona 32
cosmo ratuj
Irmina Kurcewicz
Gdy miałam 18 lat, związałam się z chłopakiem (20 lat). Było nam bardzo dobrze aż do dnia, w którym zaczął mnie denerwować. Tym, że nigdzie nie wychodzimy, nie mamy wspólnych tematów, że on studiuje, a ja chodzę do pracy
* Podobno tak brzmiały ostatnie słowa, jakie wypowiedział Oktawian do Kleopatry. Można je dwojako interpretować: jako odnoszące się do jej przyszłej roli w Rzymie albo jako zachętę do samobójstwa. Co kto woli.
strona 32
cosmo ratuj
Irmina Kurcewicz
Gdy miałam 18 lat, związałam się z chłopakiem (20 lat). Było nam bardzo dobrze aż do dnia, w którym zaczął mnie denerwować. Tym, że nigdzie nie wychodzimy, nie mamy wspólnych tematów, że on studiuje, a ja chodzę do pracy
przekór przyjaciołom, którzy tak dobrze nam życzą. Najlepiej podsumowała to pewna wenecka księżniczka liżąc lody w upalny dzień: - Ach, gdybyż to jeszcze mogło być grzechem!...<br><br>* Podobno tak brzmiały ostatnie słowa, jakie wypowiedział Oktawian do Kleopatry. Można je dwojako interpretować: jako odnoszące się do jej przyszłej roli w Rzymie albo jako zachętę do samobójstwa. Co kto woli.</><br><br>strona 32<br><br><div type="art"><br><br><tit>cosmo ratuj</><br><br><au>Irmina Kurcewicz</><br><br><div1><br><br>Gdy miałam 18 lat, związałam się z chłopakiem (20 lat). Było nam bardzo dobrze aż do dnia, w którym zaczął mnie denerwować. Tym, że nigdzie nie wychodzimy, nie mamy wspólnych tematów, że on studiuje, a ja chodzę do pracy
