kroków! Ku północy! Tak, dobrze...<br>Profesor, niezmiernie przejęty swoją rolą, zaczął kroczyć z powagą sekundanta, co przed pojedynkiem wytycza metę śmierci. Wszyscy szli za nim w milczeniu.<br>- Dziesięć! - oznajmił profesor. - Nie pomyliłem się! Adaś sprawdzał coś przez dłuższą chwilę w swoim papierze, po czym rzekł:<br>- A teraz jedenaście kroków ku zachodowi w najprostszej linii! - Jedenaście ku zachodowi w prostej linii! - powtórzył profesor bezbarwnym głosem jak sternik okrętu, który musi powtórzyć komendę oficera.<br>Widma szły za nim, skupione i do głębi przejęte. Gromadka znalazła się tuż przed zwartą ścianą drzew. Adaś udając, że patrzy w dokument, chyłkiem przebiegł spojrzeniem mrok pod drzewami