i terytorialna.<br>Przykłady rozkładu społecznego wskazują na konieczność dostosowania i reinterpretacji tradycyjnych instytucji społecznych i wzorców kulturowych do potrzeb nowoczesności. I tu dochodzimy do następnego paradoksu i źródła konfliktów u elity przywódczej: nowoczesność i związany z nią dynamizm i racjonalizm musi iść w parze z pewną dozą prymitywizmu, wsteczności i zachowawczości. Tylko w ten sposób można bowiem stworzyć pomost nad wspomnianym poprzednio Rubikonem. Stworzenie takiego pomostu jest koniecznością dla elity przywódczej jeśli dąży ona do pozyskania sobie opinii publicznej w swym kraju; jest to konieczność bez której reformy w dziedzinie oświaty i organizacji gospodarczej nie mogą być wprowadzone w życie i