To samo się zrobiło.<br>- Pokaż, co to jest?<br>- Nie, nie - Polek schował się za rękaw koszuli.<br>- Może to pieg?<br>- Ach, gdzie tam - zaprotestował gwałtownie. - To tak sobie. Wisia poprawiła szybciutko włosy, końcami palców sprawdzając właściwość ułożenia kokardy. Potem obciągnęła bluzkę. Kątem oka obserwowała przy tych czynnościach wystraszonego, a mimo to zachwyconego chłopca.<br>- Co robisz po południu? - spytała raptem.<br>- A nic, nic nie robię.<br>- Naprawdę?<br>- No tak, jak Boga... naprawdę.<br>- A o piątej? Polek spojrzał na nią zdumiony. Uśmiechnęła się niedbale i wszechwiedząco.<br>- Ja wiem wszystko.<br>- Skąd?<br>- Wiem i kwita. Chcę cię prosić, żebyś, jeśli zwyciężycie, dał mi jakoś znać - i spojrzała