za nią i prosiły, żeby nie pisała w natchnieniu bajek staropolszczyzną.<br>Podkochiwał się w Ani Wojtek Natanson. Często ją odwiedzał, aż pewnego razu Ania miała dość już tych niespodziewanych wizyt o różnych porach dnia i zamknęła przed nim drzwi. Wojtek różnymi sposobami starał się wtargnąć do niej i wyrazić swój zachwyt nie tylko dla jej utworów.<br>Idę kiedyś ulicą i widzę Wojtka w jakimś dziwnym kapeluszu, z przylepioną brodą i wąsami. Przystanąłem i mówię: - Wojtek, po co ci ta maskarada? - On opuścił ręce srodze zawiedziony. - Poznałeś mnie? - Pewnie, każdy cię pozna. Idziesz na bal? - Machnął ręką i poszedł. Z ciekawości ruszyłem