później Luciców i Obodrzyców rolę, jaką wcześniej Germania rzymska odegrała w stosunku do Alemanów, Bawarów czy Sasów. Otton I, a zwłaszcza Henryk Lew różnili się wprawdzie od Karola Wielkiego, ale historycznych następstw ich podbojów nie ma powodu różnicować według etnicznego klucza. W tym wypadku wytyczona przez Schlesingera linia podziału więcej zaciemnia niż wyjaśnia. Jego Germania germańska i Germania słowiańska razem wzięte pokrywały się przecież z Niemcami, i to nie tylko w sensie terytorialnym. Łączył je także wspólny, karoliński genotyp narzuconego przez zdobywców ustroju: władztwo gruntowe jako dominanta struktury agrarnej, znaczne rozpowszechnienie więzi wasalnych, lenn i beneficjów oraz szybki rozwój immunitetu, a