Noc,<br>ta mniejsza, wiecie, ta modra.<br>Nalała. Gość się popatrzył w szkło:<br>- Zacny - powiada - kordiał.<br><br>Hej nonny no! haj nonny ho!<br>- Zacny - powiada - kordiał.<br><br>Lecz zaraz potem podbiegła Śmierć<br>podbiegiem jeszcze lżejszym<br>podróżny cmok! a kielich brzęk!<br>bo kordiał był zacniejszy.<br><br>Hej nonny no! haj nonny ho!<br>bo kordiał był zacniejszy.<br><br>Spełnił podróżny kielich do dna<br>i już nie mówił z nikim,<br>widząc, że druga siostra ma<br>dużo piękniejsze kolczyki -<br><br>Hej nonny no! haj nonny ho!<br>dużo piękniejsze kolczyki.<br><br>Taką balladę w słotny czas<br>w oberży "Trzy korony''<br>śpiewał mi haj! w Dublinie raz<br>John Burton, John nad Johny<br><br>Hej nonny