to na zawsze rozeszły się drogi Massuda i Hekmatiara, dwóch marzycieli i buntowników, którzy uwierzyli, że dokonując rewolucji i urządzając życie według zapisanych w Koranie świętych reguł sprawiedliwości i równości, według muzułmańskich wartości, a nie jedynie obrzędów, uda im się znaleźć ratunek dla kraju i wyrwać go z odrętwiającego bezruchu, zacofania i zaściankowości. <br><br>Hekmatiar należał do tego szczególnego gatunku rewolucjonistów, którzy nie tylko głosili potrzebę radykalnych, a jeśli trzeba, to nawet gwałtownych przemian, ale rozumieli, że jedynie w ten sposób mogą poprawić swój własny los.<br>Wywodził się z pasztuńskiego plemienia Charotich, którzy w dziewiętnastym stuleciu pozwolili emirowi Abdurrahmanowi wypędzić się z