ów indywidualizm, o którym też tu mówiono. Jako program polityczny jest to coś szalenie mglistego, o czym właściwie trudno mówić. Może ów indywidualizm jest czymś w rodzaju naiwnej nadziei na to, że wszystkie wartości da się bezkonfliktowo pogodzić. A może jest jakaś swoista ostrożność Berenta?<br> Bo dyskusję o wartościach można zaczynać od dwóch różnych "końców". Można więc zaczynać od pytania o ostateczne sankcje, ostateczne uprawomocnienia. Ale można również zacząć od reguł rozmawiania na temat wartości. I moim zdaniem Berentowski indywidualizm sytuuje się w tej właśnie sferze. Jest to propozycja stylu prowadzenia dyskusji. A co w tej dyskusji zostanie powiedziane, to już