specjalnie dla niego, że znajdę przyjemność w byciu &lt;page nr=118&gt; podglądaną, może ma nadzieję, że odnajdę w sobie ekshibicjonistkę.<br>Pewnie to ma jakiś sens. Łapię się na tym, że robię niektóre rzeczy tak, jakbym odrobinę grała, kiedy wiem, że on mnie widzi. Przecież nie mogę siedzieć cały czas z zasłoniętymi oknami. Powoli zaczynam się do niego przyzwyczajać, niby go ignoruję, a jednak wciąż o nim pamiętam, cokolwiek bym robiła. To nawet ciekawe.<br>Gdyby tylko nie był taki stary i odrażający.<br>14 sierpnia<br>Po co ja w ogóle piszę? Oto jest pytanie. Odpowiedź tkwi chyba w tym, jak odbieram i rejestruję świat, jak daję sobie