swej władzy zwierzchniej ściągał daniny. Bojarom nie wolno było nawet wydawać córek za mąż bez zgody panującego. Często też ubożeli i zstępowali w szeregi chłopstwa. Najliczniejszą warstwę społeczną tworzyli włościanie. Musieli oni składać panującemu daniny, świadczyć określone usługi, także budować i naprawiać grody, mosty oraz drogi.<br>"Często ludzie wolni nadmiernie zadłużeni lub skazani w sądach, kiedy nie mogą dopełnić zapłaty, zostają oddani w niewolę". Niewolnicy stanowili siłę roboczą w majątkach książąt, kniaziów czy bojarów.<br><br>Miasta litewskie rozwijały się wówczas słabo. Jedynie trzy z nich - Wilno, Troki i Kowno, można było w XIV stuleciu nazwać wielkimi. Nad Wilnem - stolicą państwa malowniczo położoną