zaczął się pędzlować. Nagle rzucił pędzel, podbiegł do wanny i jął<br>szybko zmywać rozsmarowaną pianę. Pan Osiełek albowiem nie lubił<br>nieprzyjemnych wspomnień, a mydło pachniało olibanem, zaspanym draniem<br>Różdżką i jeszcze czymś, czego sobie nie mógł przypomnieć. Wyjął tedy z<br>szuflady nowe mydełko, rozrobił, nasmarował policzki i pogrążył się w<br>zadumę.<br> - Właściwie, mój Osiełek - mówił do swego refleksu w zwierciadle pan<br>O. - jesteś człowiek szczęśliwy: fabryka idzie, a nieszczęścia spadłe<br>na ciebie nie są tak znowu straszne.<br> I tu pan Osiełek zaczął się golić; golił się brzytwą, ponieważ do<br>wszelkich innych metod czuł nieprzezwyciężony wstręt - zresztą był<br>miłośnikiem tradycji.<br> Brzytwa maszerowała