umyka nawet wyobrażeniu? Pułapem dla ogromnych ambicji bohaterów romantycznego dramatu okazuje się nie tylko miara ich odwagi ani dociekliwości, ale także niedoskonałość materii. Duch tragicznie skrępowany małością ciała - i to, paradoksalnie, ciała i zmysłów nie bohatera literackiego, lecz poety.<br>Co gorsze, tempo przystosowywania się wyobraźni do przyrastającego poziomu wiedzy bywa zadziwiająco zwalniane. System kopernikański w czasach romantyzmu był przecież powszechnie przyjęty, i gdy poeci roztaczali wizje narodzin wszechświata, ziemię ukazywali zgodnie z nim jako jeden z punktów pośród uniwersum (Genezis z Ducha Słowackiego). Gdy jednak w dramatach człowiek podejmował dialog z Bogiem czy szatanem, jego przestrzenna sytuacja z tamtym obrazem się