się w niej kryje! Może ruble, może złoto?... - zachęcał. Rozpętali tedy sznurek, ale zamiast złota i rubli ujrzeli niezwyczajny druk na bardzo zwyczajnym papierze zatytułowany Warszawianka; pod tym słowem w nawiasie widniała informacja, że jest to odbitka z "Proletaryatu".<br><br> Łup to nie lada! - pomyśleli równocześnie i w tym samym momencie zadźwięczał znów dzwonek; Ludwik jednym susem znalazł się przy ladzie. Oddali mu grzecznie paczkę, sumitując się, że szukali w niej adresu, pod który mogliby odesłać czy zanieść zgubę. - Szanowny pan dziedzic przyszedł na szczęście sam i to tak prędko. A jeśli takie życzenie szanownego pana dziedzica, to nic nam nie jest