Hugh nie ma już prawa o tym zapomnieć, tak jak ja o Mańku?<br>Po tym incydencie przestałem jeździć autobusami. Na swoje nieszczęście dałem się skusić jednej z kolorowych gazet na szkolne wspomnienia. Opowiedziałem o moich pełnych sukcesu przygodach z piłką nożną (byłem bramkarzem w drużynie szkolnej). Dwa dni po publikacji zadzwonili z redakcji:<br>- Przyszedł list od jakiegoś Mańka. Ponoć dobrze cię zna. Nazywali cię gruba dynia? To świetna anegdotka, wydrukujemy ją w następnym numerze. <br><br>Decyzję o emigracji podjąłem po tym, jak koleżanka z pracy powiedziała:<br>- Poznałam na imprezie Mańka. Z czym była kanapka, którą ci zabrał?<br>Od tygodnia jestem już spakowany