już tylko na mapie wspomnienia. Tak właśnie jak cały mój byt w łódzkim dzieciństwie, które wówczas jawiło mi się nierealnym, ukrytym w oparach przeczuć i lęków, a dzisiaj - niewidzialnym już będąc - przenika moją codzienną rzeczywistość.<br>Gdzie wymieszane trwają tamte strony i czasy. Domagając się ujawnienia, w którym może być rozwiązanie zagadki świata dzieciństwa.<br>*** <br>Dziwne światy są na pewno uchwytne tam, gdzie wszystko pachnie dawnością, jak mięsista zasłona z frędzlami złotych sznurów, która wchłonęła w siebie całe wieki kurzu i ciemności. Jak zwieszający się z masywnego stołu obrus, w którego nieprzeniknionych murach można ukryć się przed zwykłym światem, zaledwie dającym o sobie