Nim zdążyła odpowiedzieć, Lili Hańska przecisnęła się do ich kąta.<br>- Ale nakryłam was! Krystyna uśmiechnęła się:<br>- Wcale się, jak widzisz, nie kryjemy. Nie znacie się, prawda? Pan Chehnicki... moja przyjaciółka, Lili Hańska.<br>Lilka ruchem wysportowanego chłopaka wyciągnęła do Chełmickiego rękę ponad sztachetami. Przyglądała mu się z natarczywym i nie ukrywanym zainteresowaniem.<br>- Ja pana znam z widzenia. Był pan wczoraj u nas w barze, prawda?<br>- Byłem.<br>- Ale nie jest pan tutejszy? - Nie.<br>- Za parę dni wyjeżdża - odezwała się Krystyna. - Jak to? Już? Ale przyjedzie pan jeszcze?<br>- Prawdopodobnie. - Nie na pewno?<br>- Lili! - skarciła ją Krystyna.<br>Ta roześmiała się, przechyliła się przez sztachety i