i miałam na sobie zgrabny wojskowy kostiumik, siedziałam na trzecim, najwyższym balkonie, z tyłu, nie musiałam więc nawet zdejmować twarzowego kapelusika, by komuś nie zasłaniać, zresztą w sali panował przyjemny chłód, z parteru i niższych balkonów płynęły smugi błękitnawego dymu, rozpraszanego ostrym światłem projektora,<br>więc i ja sięgnęłam do kieszeni żakietu, i znalazłam paczkę angielskich papierosów "Capstan", i z wahaniem wyjęłam jednego, i potarłszy zapałką o oparcie fotela, przypaliłam sobie, i zaciągnęłam się, i - rzecz dziwna - nawet się nie zakrztusiłam, i poczułam się jak po pierwszym łyku rosyjskiej żubrówki w Esfahanie: dumna ze swojej dorosłości, tak jak kiedy odkryłam pierwsze włoski