spłoszy się na widok Leona, przechadzającego się po Marszałkowskiej tak bezczelnie, jakby nie miał niedozwolonego profilu. Wuj Leon, złodziej i szantażysta, musi zarabiać jakoś na siebie i kochanków. To się opłaca lepiej niż sięganie do cudzego biurka.<br>Więc dlaczego właśnie w złej krainie wuja Leona widzę środek dobrego świata? Coś zakrzepło, coś uwięzło na zawsze na mapie mojego myślenia. Łagodnie opadające zbocza, wesoły szept liści brzozowych na dnie wąwozu i ścieżka, obiecująca nieskończoność dalszych ciągów za zakrętem. I właśnie tam, do złej krainy złodzieja i szmalcownika powracać muszę myślą, ilekroć chcę zasnąć spokojnie. Wciąż mną władają dziecięce światy.<br>Może dlatego, że