śniegu.<br><br>Chmur leniwych rozległy cień<br>Nisko płynie po białych zboczach,<br>I odbija zimowy dzień<br>W twoich zimnych, kochanych oczach.<br><br>Tam mnie tulisz, tak o mnie dbasz,<br>Tam milczeniem cię niepokoję;<br>Marzną ręce, kostnieje twarz<br>I raduje się serce moje.<br><br>Tam przez wichry skoszony las<br>Na bezludnej przestrzeni leży;<br>Ach, jak żal mi, że oprócz nas<br>I dla innych ten dzień się śnieży.<br><br>Jeszcze mila i skręt, i most,<br>I ukażą się siwe brody;<br>Wielkoludy wyjdą na wprost<br>Szukać ludzkiej śród nas przygody.<br><br>To się zdarza śród górskich cisz:<br>Przestraszone parskają konie.<br>Czy nie wierzysz? Dlaczego drżysz?<br>Przecież ja cię zawsze obronię