wśród książąt i mieszczan śląskich, opanował Małopolskę, a następnie zajął Wielkopolskę, utwierdzając się silniej w tej dzielnicy przez małżeństwo z córką Przemysła II. W 1300 r.<br>koronował się na króla polskiego, skupiając pod swą władzą dwie główne prowincje kraju.<br><br>WACŁAW II, stale przebywający w Pradze, rządził w Polsce za pośrednictwem zależnych od siebie starostów i odsuwał od administracji terenowej miejscowych dostojników dzielnicowych - wojewodów i kasztelanów. Urząd starosty sprawowali na ogół cudzoziemcy, zobowiązani do ścisłego wykonywania poleceń władcy i stąd zwani ramieniem królewskim. Karali oni surowo przeciwników Wacława, dopuszczając się nawet zabierania majątków za "złamanie wierności" monarsze. Popularności królowi nie przysparzała też