mówił głosem przerywanym napadami śmiechu. - Nie mogę ci dać wobec tego papierosów. A może weźmiesz? - Śmiejąc się, podsuwał pudełko na dłoni coraz bliżej. - No weź! - wrzasnął nagle takim głosem, jakim obwieszczał ludziom śmierć.<br>Dawid położył palec na ustach, gestem proszącym o ciszę.<br>Powoli odwrócił się od oniemiałego wachmajstra i machnął zamaszyście ławkowcem, ciągnąc smugę farby.<br>- Pan wachmajster rozumie, że ja muszę milczeć. Pan komendant powiedział: "Milczeć i pracować".<br>Słówko "komendant" zrobiło swoje.<br>Maks kopnął w brzuch stojącego mu na drodze starszego Zylbera i wybiegł z sali.<br>- Teraz nas wezmą na giemzę - stwierdził młodszy brat. - Doigrałeś się, ty wariacie. Ale co my