na emisji z jądra elektronu lub pozytonu. Początkowo sądzono, że elektrony znajdują się w jądrze i są po prostu stamtąd wyrzucane. Z chwilą jednak odkrycia neutronów jako neutralnych składników jądra stało się jasne, że elektronów tam nie ma, lecz powstają w momencie rozpadu. Przy wysłaniu ujemnego elektronu jeden z neutronów zamienia się na proton, w wyniku czego jądro, nie zmieniając swej liczby nukleonów, powiększa o 1 liczbę atomową. Podobnie emisji dodatniego pozytonu towarzyszy zamiana protonu na neutron i zmniejszenie o 1 liczby atomowej (rys. 5.1). Proces ten nie ma natury elektromagnetycznej, nie zachodzi też pod wpływem oddziaływań silnych. Długie stosunkowo