jeśli w wypadku naszego premiera efekt sondażowy nie byłby tak rewelacyjny jak w wypadku Blaira, to tylko dlatego że najwięksi przeciwnicy Buzka (Krzaklewski, Balcerowicz i Miller) w odróżnieniu od przeciwników Blaira nie są bezdzietni (na marginesie, wymieniając przeciwników J. B. nie pomyliłem się z pierwszym nazwiskiem; to typ protektoratu, który zamienia się w nieznośny balast, zwłaszcza gdy nie ma się sił, by uwolnić się od dobroczyńcy). Efekt mniejszy niż u Blaira niekoniecznie znaczyłby jednak mały. Ale nie ma co. Jak wspomniałem, wszystko wymagałoby planowania co najmniej na dziewięć miesięcy do przodu. U nas to zupełnie nierealne. A nominacja komisarza w warszawskiej