szedł pospiesznie, od czasu do czasu mrucząc coś pod nosem. Kierował się w stronę Srebrzystej Rzeki. W jej zakolu stała wieża Tymona. Szedł teraz błotnistymi łęgami porośniętymi niewysokimi, szarymi krzakami.<br>- Idzie Bizbir! Idzie Bizbir! - krzyknęły naraz dzieci wypadając z krzaków i otaczając mędrca. - Zamień się w psa - prosiły. - Pokaż, jak zamieniasz się w ptaka.<br>- Spieszę się - mruknął gniewnie mędrzec. Nie miał cierpliwości do dzieci. - Dajcie mi przejść.<br>- To wyczaruj dla nas cukierki, tak jak Gwidon - zaproponowała pulchniutka dziewczynka i oblizała się łakomie.<br>- Tak! Tak! Tymon nam też wyczarowuje cukierki.<br>Bizbir postanowił nie zwracać więcej uwagi na dzieci, ale uzmysłowił sobie, że