bardzo zazdrościli, że poznałem pana Andersena.<br><br>Później chodziłem do różnych bajek bardzo często <br>w rozmaitych sprawach: a to trzeba było przynieść <br>parę butów z bajki o kocie w butach, a to znów <br>w sekretach pana Kleksa pojawiły się myszy i trzeba było <br>sprowadzić samego kota albo kiedy nie było czym zamieść <br>podwórka, musiałem pożyczyć miotły od pewnej czarownicy <br>z bajki o Łysej Górze.<br><br>Natomiast było i tak, że pewnego pięknego dnia zjawił <br>się u nas jakiś obcy pan w szerokim aksamitnym kaftanie, <br>w krótkich aksamitnych spodniach, w kapeluszu z piórem <br>i kazał zaprowadzić się do pana Kleksa.<br><br>Wszyscy byliśmy ogromnie zaciekawieni