mają zdolność fagocytozy. Komórki śródbłonka nie przylegają ściśle do siebie. Między nimi znajdują się szczeliny, przez które mogą przechodzić krwinki. Na zewnątrz od śródbłonka występują włókna kratkowe, które otaczają zatokę na kształt pierścienia (ryc. 29). W zależności od funkcji ściana zatok się zmienia. Podczas jej skurczu szczeliny między komórkami śródbłonka zamykają się i krew przechodzi do żył. W czasie rozkurczu ściana się rozszerza, szczeliny otwierają się i wówczas krew z miazgi przenika do zatoki. W pewnych wypadkach szczeliny mogą być tylko częściowo otwarte i przechodzi przez nie tylko osocze krwi, krwinki pozostają zaś w obrębie miazgi. Zatoki śledzionowe mogą mieć wygląd sieci