wadze zrobionej z dwóch <br>pudełek od pasty do butów i sznurka. Starsze dziewczynki <br>przyłączały się czasem do ich zabawy. Najczęściej <br>wszakże rozmawiały na ławeczce pod kasztanem lub przechadzały <br>się parami, zatopione w zwierzeniach, pochłonięte sobą <br>i swoim życiem. <br><br>Po raz pierwszy może Adela odczuwała tak mocno ciężar <br>samotności. Było jej zanadto źle. <br><br>Pragnęła, tak jak one wszystkie, należeć do jakiejś <br>gromady, najbardziej zaś może - chodzić z jedną <br>z nich pod rękę i wiedzieć, że to jest przyjaciółka, <br>z którą można mówić "tak naprawdę", <br>z którą można mówić - o Felku. <br><br>Bo teraz dopiero Adela pragnęła o nim mówić. <br><br><br>W tamtej izbie, w