na gwoździach, i kiedy chłopcy zjawili się u piekarza, wyglądali naprawdę zupełnie przyzwoicie. Głowy wyszczotkowane, kołnierzyki czyste, paznokcie prawie, i buty wypucowane na glanc. Dnia tego nie jedli nic z rana, żeby wykorzystać gruntownie obiad u piekarza. <br>- Możecie jeść dużo - upominał braci w drodze Michaś - tylko żebyście się nie śpieszyli zanadto, bo piekarz pomyśli, że jesteśmy głodni. Jak się je powoli, to nawet można dużo więcej zjeść. I żebyś, Lusiu, broń Boże, nie powiedział piekarzowi, że jesteśmy głodni. <br>- Kiedy Luś i tak nigdy nic nie mówi przy obcych. <br>- Tak, ale mogłoby go skusić, bo on jeszcze jest mały i nie może